De kern van mijn werk is de eeuwige zoektocht naar emotie in alleen licht en kleur zonder afgeleid te worden door wereldse herkenbaarheid.

Licht en kleur kunnen ons soms ontroeren. Het zijn magische momenten die net zo snel verdwijnen als dat ze komen. Momenten die we alleen met de ogen kunnen waarnemen.
Van jongs af aan wilde ik zelf zulke spelingen van licht en kleur zien te vangen en te beheersen, om het op een canvas los te laten en te vereeuwigen. Maar dan met mijn eigen identiteit. Ik kon deze kwestie niet oplossen met de gangbare materialen. Een onmogelijke opgave dacht ik.

In 1988 deed ik een eerste expiriment die de verdere richting van mijn zoektocht naar licht en kleur zou gaan uitzetten.
In de fotografische donkere kamer kon ik door middel van een zelf ontwikkelde belichtings-methode licht en kleur met gestuurde willekeur los laten op lichtgevoelig materiaal. Tevreden maar nog niet helemaal overtuigd bewaarde ik het materiaal voor de toekomst. Door omstandigheden onttrok het fotografische werk voor 20 jaar aan mijn ogen.
In 2008 onderwierp ik al dit fotografische werk aan moderne high-end scan-techniek en ontdekte ik diep verscholen details welke mijn identiteit prijs gaven.
Deze fotografische werken van 2008 zijn nu, na ruim 20 jaar in deze huidige beeldcomposities onveranderd maar met nieuwe inzichten gevisualiseerd.

Nu de fotografische middelen van destijds door de veranderende tijd niet meer bestaan is het voor mij logisch dat ik met andere expirimentele middelen mijn zoektocht voortzet.

De zoektocht gaat altijd door.

Nico Los